Bu yazımda Şile Bezi özelinde Anadolo'daki bez dokumacılığından bahsetmeye çalışacağım. Aslında hiç haddim değil. Çünkü dokumacılığı, Ağva yöresinde keten tarımı yapmaya niyetlendikten bu yana araştırmaya başladım. Konu ile ilgili son derece kısıtlı bilgiye sahibim. Aslında bu yazımı derleme olarak niteleyebiliriz. Eğer yazımda hatalı kısımlar olursa düzeltirseniz çok minnettar olurum. Umarım yararlı olur.
Anadolu bez dokumacılığı ve tarihini şöyle bir araştırdığınızda; çok net
ve yeterli açıklamalarla karşılaşılmamış olsa da, yine de dokumacılıkla ilgili
son derece değerli araştırmalar yapılmış ve önemli bilgilere de ulaşılması
sağlanmıştır. Anadolu’daki dokumacılığı anlayabilmek için kısaca ‘Dokumacılık
Tarihi’ ile ilgili bilgi vermemin yararlı olduğuna inanıyorum.
Dokumacılık Tarihi:
https://www.makinaegitimi.com/dokumacilik-tarihi/¹ sitesinden edindiğim
bilgilere göre: İnsanın hayvan postu yerine dokumayı koymayı nasıl akıl ettiğini
bilmiyoruz. Bazıları koyunların yünlerinin keçeleştiğini gören insanın dokuma
sanatı düşüncesine vardığını iddia eder. Ama dokumadan önce eğirme gelir. Eğirmenin tarihi ilk Tanrıların ortaya çıktığı o uzak çağlara kadar gider. Ortaçağ’daki Hıristiyan inancına göre ilk iplik eğiren Havva’dır. Eğirme kadının en asil göreviydi. Eğirme sade olduğu kadar esrarlı bir şeydir. Bir tutam yün, keten veya kenevir alınıp büke büke didiklenirse en ince yerinde bir iplik meydana gelir. Ama bu en ince yerin, bükülme yüzünden, hemen hemen koparılamayacak bir iplik haline gelişinde zor anlaşılır bir kural saklıdır. Dokuma sanatı da binlerce seneden beri bilinmektedir. Hindistan’da bulunan çok eski gümüş vazolar içinde pamuk ve dokuma parçaları bulunmuştur. Bunların beş bin yıllık oldukları sanılmaktadır. Mısır papazları keten elbiseler giyerlerdi. İsa’nın doğumundan çok önce Çinliler ipekli giyiyorlardı. Makineli dokuma ve iplik bükme tezgâhları iki yüzyıldan daha eski değildir. 200 yıl önceye gelinceye kadar bütün dünyada elle eğirilir ve elle dokunurdu. Tarihi ilk Tanrıların ortaya çıktığı
o uzak çağlara kadar gider.
https://www.nedir.com/, Dokumacılık
nedir?² makalesinde
dokumacılık tarihine ilişkin şu bilgilere rastladık: Kısas-ı Enbiya’da
dokumacılığın ilk yaratılan insan hazret-i Adem’den beri temel sanatlardan
olduğu bildirilmektedir. Bu ve diğer dini kaynaklarda, Kur’an-ı kerim ve
hadis-i şeriflere dayanılarak verilen bilgilerde, hazret-i Adem’e iman
edenlerin şehirlerde yaşadıkları, okuma, yazmayı bildikleri, demircilik, iplik
yapma, kumaş dokuma, çiftçilik ve ekmek yapma gibi sanatlarla uğraştıkları açıklanmaktadır. Yapılan arkeolojik kazılarda, Mısır ve Peru’da bulunan
resimlerden, eski dokumacılık ve kullanılan çeşitli aletler hakkında değişik
bilgiler bulundu. Dünyanın çeşitli yerlerinde türlü şekilde kullanılan
dokumacılığın gelişmesi, kullanılma şekil ve biçimleri farklı olmuştur. Zaten
çok eski devirlere ait elde fazla bilgi yoktur. Yalnız daha ziyade kadınların
uğraştığı bir sanat olarak kabul edilmektedir.Avrupa’da bu sanatın gelişmesi ortaçağdan sonra olmuştur. İlk önce
Bizans’ın sonra da Müslümanların bu gelişmede önemli tesirleri görüldü. Ortaçağ
boyunca Avrupa’da ilkelliğini muhafaza eden dokumacılık 13. asırda gelişmeye
başladı. Şaftlı dokuma tezgahının yapılması hem daha seri hem de desenli
kumaşların yapılmasına imkan sağladı. Tezgahlar üzerindeki çalışmalar Rönesans’tan
sonra hızlandı. Amerika’da koloniler devrinde dokumacılık ev sanatı olarak
gelişmişti. On sekizinci asırda dokuma makinalarının yapılması el sanatından
bugünkü dokuma endüstrisine geçişi sağladı. Makineleşmede görülen yenilikler
dokuma sanayiinde de oldu ve günümüzün dev tekstil fabrikaları kuruldu. Bugün
toplumun her çeşit ihtiyaçlarını karşılayabilecek kalite ve desene sahip
kumaşlar, seri olarak dokuma makinalarında üretilmektedir. Bütün bu teknik imkanlara
rağmen el tezgahlarında dokunan halı, ipek, kadife ve masa örtülerinin kalitesi
daha üstün olmaktadır.
Norman de Garis Davies (1865-1941) tarafından yapılan, Beni Hasan'da Khnumhotep (12.Hanedanlık, II.Senwosret dönemi, M.Ö. 1897-1878) mezarında bulunan papirüs üzerinde betimlenen dokuma sahnesinin çizimi,
Roger's Fund Metropolitan Museum of Art
Arkaik döneme tarihlenen lekythos
üzerinde dokuma sahnesi (MÖ550-530).Fletcher
Fund, Metropolitan Museum of Art
Anadolu'da Dokumacılık:
“Tarihi Dokumak: Bir Kentin Gizemi,
Sof” kitabındaki “Anadolu’da Dokuma Devrimi Neolitik Çağ’dan Demir Çağı’na
Yünün Tarihi ve Maddi Değeri” Koç Üniversitesi, Arkeoloji ve Sanat Tarihi
Bölümü’nden ÇİĞDEM MANER’³
makalesinde Anadolu dokumacılığı tarihi ile ilgili bizlere şunları
aktarmaktadır; Anadolu, Neolitik Çağ’dan itibaren
dokumaların üretildiği önemli bir coğrafyadır ve Neolitik Çağ’ın en büyük
yeniliklerinden ve icatlarından biri şüphesiz ki dokumacılıktır. Anadolu’da
prehistorik ve protohistorik dönemlerden elimize geçmiş dokuma örnekleri azdır.
Dolayısıyla dokumacılık faaliyetleri kazılarda bulunan dokumacılık aletleri
sayesinde anlaşılmaya çalışılır. Anadolu’da bulunan dokuma kalıntılarından
bitkisel lif (keten gibi) ve yün (koyun ve keçi) kullanıldığı bilinmektedir.
Sümer ve özellikle Eski Asur Ticaret Koloni dönemine tarihlenen çivi yazılı
metinlerde yünün ve dokumaların gümüş, altın ve tunç karşılığında satıldığı ve
zamanında ne kadar değerli olduğu göz önüne serilmektedir. Kazılarda az sayıda
dokuma parçası ele geçirilmiş olsa da analizlerin ışığında ilk dokumaların
bitkisel liflerden üretilmiş olduğu ve yünün ilk örneklerinin Kalkolitik Çağ’a
tarihlendiği belirlenebilmiştir.
Orta Asya’da çok eski bir geçmişi olan
dokumacılık, daha sonraları Selçuklularla Anadolu’ya, Osmanlılarla da bugünün
Türkiye’sine taşınmıştır⁴. Anadolu’nun bugün hemen hemen her köşesinde, eski
tarihini hala yaşatan yaygın bir el dokumacılığı devam etmektedir.
Anadolu'da dokuma örnekleri:
Kutnu bezi
dokumacılığı⁵, Gaziantep’te dokunan ipekli bir dokuma türüdür. Ham maddesi
olan floş, suni ipek ve pamuk ipliğinden oluşur. Kutnu kumaşı yöresel
kıyafetlerde kullanıldığı gibi, çanta, terlik, giysi, perdelik, olarak da
kullanılır.
Kargı bezi
dokumacılığı⁶ 100
yıllık bir geçmişe sahiptir. Kargı bezinin tamamen yöre halkının temel giysi
ihtiyaçlarına yönelik olarak Kargı ilçe merkezi ve Kızılırmak vadisindeki
yerleşim birimlerinde (Gökçedoğan, Köprübaşı, Karacaoğlan köylerinde) dokunduğu
tespit edilmiştir. Kargı bezi dokuması, pamuk ve ipek ipleriyle dokunmaktaymış.
Bursa İpek dokumacılığı⁷: Bursa civarında
ipekçilik -18pt;">Osmanlı’dan önce Rum ve Ermeni cemaatleri tarafından yapılmaktaydı.
İpek dokumacılığı endüstrisi hem
Bursa’da hem de köylerde ve Demirtaş, Gemlik gibi kasabalarda kurulmuştu.
19. yüzyıl başlarında bu endüstri çok ilkel bir tarzda her mahallede
tüccarlara ait yüzlerce dokuma tezgahı ile işletilmekteydi. İpekböceğinin
yetiştirilmesinden ipliğin makaraya sarılmasına dek ham ipek üretiminin bütün
safhaları,yörede bulunan üreticiler tarafından bireysel olarak
gerçekleştirilmekteydi. Ne var ki ipek iplik üretimi 19.yüzyılda artmaya
devam ederken dokunmuş ipek kumaş üretimi büyük bir düşüşe geçmişti. Yine de,
piyasa şartlarına uyum sağlamak yoluyla ve devlet müdahalesi aracılığıyla, ipek
sektörü Bursa’da ayakta kalabilmiştir.
Rize
Bezi (diğer adıyla Feretiko) dokumacılığı⁸: Kenevir
bitkisinden üretilen kendir ipi ile evlerde el tezgahlarında dokunurdu. Ketene
göre çok ince aynı zamanda dört kat daha dayanıklıdır. Zira pamuklu kumaşların
6 aylık ömürlerine karşın feretiko'nun ömrü iki yıldır. Feretiko geleneksel
Türk el sanatlarından hesap işi, kanaviçe vs.de kullanılmak üzere bu sanatların
uzmanları tarafından tavsiye edilen bir üründür.
Ayancık
Keten Bezi dokumacılığı⁹: Kendine özgü tezgâhlarda keten
ipinden düz kumaş dokuma ve desenli dokuma olarak yapılmaktadır. Keten ipinin
tamamen doğal yollarla elde işlenerek yapılması en önemli özelliğidir. Atkı ve
çözgü ipi keten pamuk olarak dokumalar yapılır. Günümüzde Ayancık’ta keten
yetiştirilmeye başlanmış olup ve yöresel kadim bilgilerle keten elyafı ve
ipliği yapılarak dokumada kullanılmaktadır. Ayrıca Ayancık Halk Eğitim Merkezi
yöreye ait motiflerin patent alınmasını yürütmektedir.
Buldan
Bezi dokumacılığı¹⁰: Buldan
dokumacılığı M.Ö. 6 bin yılında ilk ilmekler Anadolu topraklarında atılır.
14.yuzyılda İbni Batuda’nın “…. Orada
pamuktan altın işlemeli kumaş imal olunur ki başka örneği yoktur. Kaliteli
pamuğun kuvvetli eğrilmiş olması nedeniyle dokumaları uzun ömürlüdür. Bu kumaş
beldenin ismiyle anılır.” dediği Buldan bezi ve Buldan dokumacılığının
tarihi bir belgesidir. Bugün ipekli vb. türdeki ince kumaşlar, peştamal, üstlük
örtü türü dokumalar halen el tezgahlarında diğer türler ise motorlu tezgahlarda
dokunmaktadır.
Şile Bezi Dokumacılığı:
Şile bezinin dokumasında keten ve pamuk iplikleri
kullanılıyormuş. Kullanılıyormuş diyorum çünkü zamanımızdaki Şile bezi sadece
pamuk ipliği ile dokunmaktadır. Keten ile dokunan bezler de var. Ancak
dokumacılardan aldığım bilgilere göre; keten ipliği Çin’den ithal ediliyormuş.İşte Ketenin Hikayesinin peşine düşmemin sebeplerinden
birisi de bu yörede liflik keten üretimini tekrardan canlandırarak, iplik
yaptırmak ve orijinal Şile bezine hayat vermek. Anadolu’da yapılan pek çok
dokumacılık türlerinden biri olan Şile bezi dokumacılığının da 150 yıldır var
olduğu bilinir.⁴ Şile,
İstanbul’a 70 km uzaklıkta Karadeniz kıyısında yer alır. Aslında Şile bezi,
Şile’ye yakın köylerde (Kabakoz, İmrenli, Kurfallı gibi) ve Ağva (eskiden
bucaktı daha sonra belde belediyesi sonra da Şile’nin mahallesi oldu) bucağında
ve yakın köylerinde dokunurdu ve işlenirdi. Ancak bağlı olduğu ilçe Şile olduğu
için bez adını buradan alır. Türkiye dokuma bölgelerindeki hammadde potansiyeline
göre şekillenmiştir. Pamuk olan bölgelerden pamuk, keten ya da kenevir olan
bölgelerde keten ve kendi, hayvancılık olan yerlerde ise yünlü dokumalar
yapılmaktadır. Şile ilçesi köylerinde 1960 yıllardan önce keten üretilmekte
olduğundan dolayı Şile bezi keten ve pamuktan dokunurdu. 1960lı yıllardan sonra
bölgede yaşanan işgücü göçü ve fabrikasyon dokumaya geçilmesiyle keten tarımı
dolayısıyla da Şile bezi dokumacılığı oldukça azalmaya başlamıştır ve hemen
hemen yok olmaya yüz tutmuştur. Şöyle ki; günümüzde yörede birkaç köy (
Kabakoz, İmrenli, Gökmaslı) ve Şile Belediye’sinin Şile Bezi Sanat Merkezi
dışında tezgahlarda bez dokumacılığı yapılmamaktadır. Kullanılmakta olan
bezlerin çoğu Buldan da dokunarak piyasaya satılmaktadır. Şile bezi 1970li yıllarda
Ağva ve yöresinde işlenerek çok sayıda ihracatı yapılmaktaydı. Daha sonra Şile
Bezi Tekstil şirketi son derece başarılı tasarım ve üretim çalışmaları
yapmıştır. Ancak bu şirket de Çin ve Hint malı tekstil rekabeti koşullarına
dayanamamış ve küçülmek zorunda kalmıştır.İki yıldır Ağva ve yöresinde liflik keten ekimine
başlanmıştır. Hedefimiz, üretilen ketenlerin elyefını elde ederek Şile bezinde
kullanılabilir kalitede keten ipliği üretilmesini sağlayarak orijinal Şile
bezinin yöremize ve Türkiye ekonomisine tekrar kazandırılmasıdır. Ayrıca
Türkiye’nin bir çok bölgesinde keten dokumacılığının da canlandırılmasıdır. Şile
bezi dokuma tezgahları, köylerdeki hemen hemen tüm evlerin girişlerindeki bir
odada bulunurdu. Ağva’da yaşayan Kurfalı köyünden Nebahat Gonca’dan aldığım
bilgiye göre; dokuma tezgahları İmrenli’de yaptırılırmış ve aileler kendi
imkanlarıyla tezgahları alırlarmış. Tezgahları anlatmadan geçemedim çünkü onlar
aynı zamanda dokumacılık tarihinin de önemli bir parçasıdır. Şile
ilçesinde gittikçe azalan el dokumacılığında halen kullanılan ahşap el dokuma
tezgahlarından kamçılı tezgahlar kullanılmaktadır.
Şile Bezi Dokuma Tezgahlarının
Ana Elemanları:
İskelet: Ahşaptan
üretilen ve tezgahın diğer parçalarını üzerinde taşıyan makine elemanıdır.
Çözgü
levendi:Üzerinde çözgü ipliklerini taşıyan, metal veya
ahşaptan yapılan makine elemanıdır.
Çerçeve: Üzerinde
çözgülerin geçirildiği gücü tellerini taşıyan, bu tellere yukarı ve aşağı
hareket vererek ağızlığın açılmasını sağlayan makine elemanıdır.
Gücü
teli:Çerçeveler tarafından taşınan, Üzerlerinde çözgü
ipliklerinin geçirilmesi için küçük gözler bulunan makine elemanıdır.
Tefe:Atkının atılabilmesi için mekiğin yolunu oluşturan ve tarağa hareket vererek atkının
kumaşa dahil edilmesini sağlayan makine elemanıdır.
Tarak:Tefe
üzerinde bulunan, atkının sıkıştırılmasını sağlayan ve çözgü sıklığını
belirleyen makine elemanıdır.
Pedallar:Ayakla
basılarak çerçevelerin yukarı ve aşağı hareketlerini sağlayan makine
elemanıdır.
Kumaş
levendi:Dokunan kumaşın üzerine sarıldığı makine
elemanıdır.
Mekik: Üzerinde
masuraya sarılı bir şekilde taşıdığı atkı ipliğini, çözgülerin arasından
kumaşın bir tarafından diğer tarafına taşıyan makine elemanıdır.
Masura: Üzerine
atkı ipliğinin sarıldığı, dokuma esnasında mekik içine yerleştirilen makine
yardımcı elemanıdır.
Tığ: Dokumada
kullanılan iki tip tığ mevcuttur.
Gücü tığı:Çözgü ipliklerinin gücü
gözlerinden geçirilmesini sağlayan makine elemanıdır.
Tarak tığı:Çözgü ipliklerinin tarak dişleri
arasından geçirilmesini sağlayan makine elemanıdır.

Şile bezi dokumacılığı ile ilgili şimdilik bu kadar bilgi verebildim. Umarım verdiğim bilgiler doğrudur. Yanlış ve eksik bilgi varsa yorumlarınızı yazarsanız çok memnun olurum. Okuduğum, incelediğim kaynaklarda Şile bezi ve tabii ki Anadolu dokumacılığı ile ilgili yazılacak çok şey var. Ben de çok merak ediyorum. Çünkü Anadolu tarihinin çok önemli bir parçası dokumacılık. Örneğin, Ağva ve yöresinde bir zamanlar ipek dokumacılığının yapıldığından bahsediliyor. Ben bu arada kadınlarımızın çeyiz sandıklarını çok merak ediyorum. Ağva'da kadınlarla bir çalışma başlattık; yöredeki motifleri araştırıyoruz. Aşağıda da iki önemli örnek koydum; gelin uçkurları bunlar. Üzerinde inanılmaz işlemeler var. Demek ki; gelin olacak kızlar oturup bu işlemeleri gelinlikleri için yapıyorlarmış. Bu arada bu yörede gelinlikler 'bindallı' imiş ve bu bindallıların üzerindeki gümüş kırma işlemeleri de kadınlar yaparlarmış. Bundan sonra Şile
bezi ile ilgili özellikle de ne tür ürünler yapılmış onları araştırarak
sizlerle tanıştırmayı düşünüyorum. Şimdilik birkaç örnek buraya bırakacağım;
umarım sizlerin de hoşunuza gider. Yorumlarınızı yazabilirseniz çok ama çok
sevineceğim. Sağlıkla kalın, kendinize dikkat edin.





Kaynakça:
¹https://www.makinaegitimi.com/dokumacilik-tarihi/
²https://www.nedir.com/Dokumacılık nedir?
³“Tarihi
Dokumak: Bir Kentin Gizemi, Sof” kitabındaki “Anadolu’da Dokuma Devrimi
Neolitik Çağ’dan Demir Çağı’na Yünün Tarihi ve Maddi Değeri” Koç Üniversitesi,
Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü’nden ÇİĞDEM MANER’
⁴T.C.
MARMARA ÜNİVERSİTESİ GÜZEL SANATLAR ENSTİTÜSÜ GELENEKSEL TÜRK EL SANATLARI
ANASANAT DALI Yüksek Lisans Tezi Aslı Uzun,ŞİLE YÖRESİ ŞİLE BEZİ
DOKUMACILIĞININ GÜNÜMÜZDEKİ DURUMU , Tez Danışmanı: Yrd. Doç.Ülkü
Tokatlı Akça, İstanbul – 2009
⁵http://www.kulturportali.gov.tr/www.kulturportali.gov.tr ANTEP KUTNU KUMAŞI –
Gaziantep
⁶http://kargi.bel.tr/kargi-hakkinda/kargi-bezi/">http://kargi.bel.tr/kargi-hakkinda/kargi-bezi/
⁷https://edebivizor.com/blog/bursa-da-dokumacilik-ve-ipek-ticareti-osmanli-donemi-azinliklar/";">https://edebivizor.com/blog/bursa-da-dokumacilik-ve-ipek-ticareti-osmanli-donemi-azinliklar/ Kaynak:Gerasimos Augustions – Küçük Asya Rumları / Dipnot Yayınları kitabından
alıntılanmıştır.
⁸https://www.rizebezi.com/rize-bezi-feretiko
Kaynaklar:Dünden Bugüne Feretiko Asım Zihnioğlu, Bir Yeşilin Ardında, 1998 Rahmi
Arer, Kendir Üretimi ve Rize Bezi, Türkiyede Çaycılık ve Turistik Sosyal
Kültürel Ekonomik,Talip Kahraman
El Sanatları Atölyesi sayfasından alıntılanmıştır.
⁹http://www.megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller_pdf/
¹⁰http://www.buldan.gov.tr/buldan-bezi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder